Loslaten of vasthouden?

Soms weten we dat het beter zou zijn iets los te laten, maar houden we er (onbewust) toch aan vast. En houden we onszelf daarmee vast in een situatie die niet goed voor ons is. We blijven misschien hangen in spijt en verwachting, “had ik maar…” of “was het maar…”

Herkenbaar?

Een vraag die mij direct leidde tot het eerste stapje van loslaten: hoe dient het mij, dat ik nog vasthoud? Het moet namelijk een functie hebben; ons systeem is zo gemaakt dat het ons helpt te overleven en pijnlijke/onveilige situaties onthoudt, “labelt” en ons er probeert vanaf te brengen. Heel handig, ter overleving. Echter, de vlucht ergens vanaf of de bedekking van iets pijnlijks in ons, leidt ons op de langere termijn vaak niet naar waar we naartoe willen: van overleven naar leven toe. We blijven vaak in die overlevingsstand staan en ervaren daardoor niet meer de ruimte, vreugde en vrijheid van Leven. Leven, waarin pijn ook afgewisseld kan worden met geluk, waarin we ons flexibel mee bewegen met wat er is, en onze eigen grenzen en behoeften kunnen voelen, eren en vervullen.

Mijn hoofd werkt snel en heeft zich in mijn leven ontwikkeld tot een sterke bondgenoot, als het gaat om overlevingsstrategieën. Fijn, want ik heb er moeilijke situaties door overleefd en zou nooit zijn gekomen waar ik nu ben.

En, ik ben dankbaar voor de andere optie die ik later in mijn leven ook heb geleerd en dagelijks oefen: de mogelijkheid alles te voelen en toelaten wat er IS, zodat ik vanuit overleven naar standje Leven kan. Ik vergeet het soms, ik weiger soms, ik vrees het soms. Dan leef ik niet voluit, maar sta ik op overleven en is er slechts een deel van mij aanwezig. Telkens vaker eer ik alles wat er in mij is, oefen ik het allemaal echt te voelen, geef ik me er aan over en omarm ik het geheel. En steevast levert het me een gevoel van ruimte, zachtheid en Liefde op. Magisch voelt dat, elke keer weer. Ik stuit dan op Liefde voor mezelf, Liefde voor het leven. En zachtheid met betrekking tot wat ik zo pijnlijk vind om los te laten. Zoals een leerling gisteren zei: “Waarachtige Liefde geeft ons de kracht om te leven, om voort te bewegen.” Zo is het.

Ademen, in en uit. Diep, vol en verbonden. Stemklank geven, open, rauw en onvoorwaardelijk. Toelaten dat het lijf en ons systeem gaan stromen. Ontvangen dat juist díe stroming op en neer, Leven is. Omarmen wat we dan aantreffen: een doorgaande golf van donker en licht, krapte en ruimte, angst en Liefde. Dualiteit die eenheid wordt, in onze belichaamde ervaring. Dat is de oefening. De oefening voluit te leven en heelheid te ervaren.

Je bent welkom, om jouw golf beweging te ervaren van dualiteit naar eenheid. Ik ontvang je met open armen.

In februari start het 3-maanden traject Stem, Adem & Lijf: daarin gaan we samen op pad, samen stromen waarbij Breathwork, Stembevrijding en wetenschap over jouw systeem (autonoom zenuwstelsel) de belichaamde ingangen zijn die we nemen.

Ik ontvang je met open armen.

Klik hier voor meer informatie en meld je aan via info @ zangschoolcanto PUNT nl .