Ik wil zingen!

Altijd heb ik geweten dat ik wilde zingen. Ik genoot van het gevoel dat het me gaf, galmend in m’n kamertje. Ik was niet te stoppen, als ik stond te performen voor mijn eigen spiegelbeeld in de tuindeur. En ik genoot ook zeker van de bevestiging van anderen, die ik er mee kreeg.

Op mijn achttiende was het dan ook geen keuze of ik naar de universiteit of het conservatorium ging. Ik wilde zingen. En performen. Dus ik koos voor de richting Muziektheater. Wow, wat een intense en fantastische tijd heb ik daar beleefd! Vrienden voor het leven gemaakt, een behoorlijke diepte van mijn ziel binnenstebuiten gekeerd, geleerd hoe ik van mijn talent een ambacht kon maken. En ook veel afgeleerd. Handig, want sommige dingen kan je maar beter kwijt dan rijk zijn.

Maar na 4 jaar studeren, verloor ik helaas ook mijn levenslustige drive waarmee ik het conservatorium begon. Ik wilde nog wel zingen, maar ik durfde niet meer. Een zangeres, met op zak een diploma én faalangst: “Zing ik goed genoeg?! Ben ík wel goed genoeg?”

Daarna volgde een angstige periode, waarin ik zeker niet stilzat en niet meer zong. Ik deed heel veel! Maar zingen vanuit de pure plek van mijn talent, daar waar de Liefde voor zingen geboren werd in mij, dat deed ik niet meer. Ik wist niet meer hoe.

Zoekend, kwam ik terecht bij Stembevrijding van Jan Kortie. Wat daar gebeurde, zette alles op z’n kop voor mij. O, hier is het, mijn Liefde voor zingen! Verstopt achter meters dikke hekken en kaders van “zo wel en zo vooral niet!”. Ik volgde een workshop, toen nog een paar en toen ik genoeg moed had verzameld, begon ik de twee jarige opleiding tot Stembevrijder.

Nu, ruim een jaar na die laatste opleiding, kan ik zeggen dat er nog steeds Angst voelbaar is in mij. Maar daarnaast, of daaronder zou ik eigenlijk willen zeggen, een nog groter aanwezige bron van Liefde: Liefde voor zingen, Liefde voor leven. Wat voor mij hetzelfde is… voor jou ook misschien? De vreugde van voluit galmen en het heerlijke genot daarvan te voelen, weer als dat onbezonnen kind dat ik was. Niet meer voor het applaus van de ander. Maar gewoon, omdat het lekker voelt en omdat er geen stop meer op zit. Don't stop me now, 'cause I'm having such a good time, I'm having a ball!

De weg die ik hierin heb afgelegd en met jou via dit schrijven deel, beste Lezer, is er één waarvan ik weet dat ik ‘m niet als enige loop. Met mij zijn er vele zangers en zangeressen die van hun talent hun ambacht hebben gemaakt of leren te maken op de vele vakopleidingen. Mensen die net als ik die duidelijke roep hoorden en volgden: "Ik wil zingen!". En op een gegeven moment beseften: “Ik ben bang. Bang om mijn talent roekeloos te volgen, vrijuit en onbezonnen, want straks klink ik zo, of gebeurt er zus en is het niet goed genoeg.”

Precies hierom, wil ik jou uitnodigen de Angst recht in de ogen aan te kijken én tegelijkertijd te voelen dat je weer zingt vanuit de plek waar je talent geboren werd, waar je Liefde voor zingen woont. Ik verwelkom je met open armen, om ook jouw stem te bevrijden in een workshop speciaal voor (professionele) zangers en zangeressen. Op 27 juni 2021 vindt er zo'n workshop plaats bij Canto!, meld je vast aan via info(@)zangschoolcanto punt nl.