Auditie stress
Elk jaar weer zijn het de meest slopende dagen voor talloze ambitieuze jongeren. Zij dromen van staande ovaties na optredens in een uitverkocht Carré, met de lichtjes in hun ogen als fonkelende sterretjes aan de hemel. Om die dromen tot waarheid te maken is de eerste stap vaak een goede opleiding, waar ze klaar worden gestoomd tot een 'professional'. Maar eerst, de aller-eerste stap: audities.
Ik spreek uit ervaring dat audities doen een vak apart is. Als achtienjarige ging ik kris-kras door het land langs alle audities van de erkende kunstvakopleidingen, zoals de conservatoria en theaterscholen. Later als (bijna) afgestudeerde professional ging ik langs alle castings die ik maar kon vinden. Ik kan je vertellen, er is niets zo spannend en slopend als een auditie doen...
In september 2014 kreeg ik dan ook de vraag van een ambitieuze jonge dame of ik haar wilde begeleiden op haar auditie-pad, met als doel te worden aangenomen op een goede musical opleiding. Na een afwijzing had ze het idee toch wat meer hulp en begeleiding nodig te hebben om succesvol door die audities heen te komen.
Ik vond dat ze zangtalent had en wilde dan ook graag met haar aan de slag, om te kijken wat er nog -meer- nodig was om die droom uit te laten komen!
Zo bleek maar weer eens dat, naast de benodigde zangtechnieken, het mentale aspect van iets willen bereiken in een wereld waar minder plekjes te vergeven zijn dan er aanmeldingen zijn, een zeer grote rol speelt. Goed leren zingen is één ding. Trouw aan jezelf blijven, vanuit je hart zingen en jezelf in alle kwetsbaarheid en glorie laten zien aan een jury, is een tweede. Een stap die we bijna vergaten, in het proces van hard werken en aantoonbare resulaten boeken.
Het vinden van plezier in een instinctief verlangen om iets te uiten door middel van je stem klinkt misschien logisch, maar is het allerminst als je geblokkeerd wordt door onzekerheden of angsten. Des te groter de vreugde en verbazing toen deze jonge dame dit ervoer tijdens een stembevrijdingsoefening die ik met haar deed. Deze oefening gaat over het vinden van je eigen kracht, je eigen 'centrum', het binnenste van je binnen, vanuit waar je ongekend grootse klanken kan maken die naar buiten gaan. Een bijna tegenstrijdig concept en daarom soms ook zo moelijk om te bereiken. Want hoe blijf ik sterk en stevig staan, in mijn eigen centrum, als ik bezig ben een positief oordeel te behalen van een buitenstaander, zoals een jury?
Het gaat allemaal om het voelen van je eigen midden. En dat grenzeloos en zonder inhibities te laten groeien tot iets wat naar buiten komt. Klinkt vaag, maar als je het doet voel je wat ik bedoel. Magisch. Dat is het. En tegelijkertijd zo natuurlijk, authentiek en logisch.
Na een kort schooljaar elke week keihard werken in ons uurtje zangles, was het dan eindelijk zover: de periode van de audities was aangebroken!
Bijna elk weekend stond er wel een auditie gepland en mocht ze doorstromen naar de volgende rondes, zou het auditie-schema nog voller komen te staan.
Gelukkig werd het harde werken beloond: ze is aangenomen op de Lucia Marthas Institute for Performing Arts! Een gerenommeerde musical opleiding, waar de leerlingen tot allround zangers, dansers en acteurs worden opgeleid.
En zo kwam het dat ik na het horen van dit heuglijke nieuws, bijna het gevoel had dat ik zelf aangenomen was!
En ik kan je ook vertellen; hoezeer ik ook weet dat zingen iets is wat on-beoordeelbaar is en altijd mooi en goed is als het vanuit je hart komt, een positieve bevestiging van buitenaf, zoals aangenomen worden na een auditie, is fantastisch!
